- PAL – Europejski standard transmisji sygnału wideo w formacie 4:3, o 625 liniach, częstotliwością odświeżania 50 Hz, w paśmie o szerokości 4 MHz i przy całkowitej szerokości kanału wynoszącej 8 MHz.
- NTSC – Północnoamerykański standard transmisji sygnału wideo w formacie 4:3, o 525 liniach, częstotliwością odświeżania 60 Hz, w paśmie o szerokości 4 MHz i przy całkowitej szerokości kanału wideo wynoszącej 6 MHz.
- CVBS – Zespolony sygnał wideo stanowiący połączenie trzech elementów obrazu wideo (kolor, jasność, synchronizacja), który przesyłany jest pojedynczym przewodem dwużyłowym, tak jak w przypadku połączeń SCART i RCA (wideo).
- SVHS – (Super-VHS) to sygnał o jakości lepszej od sygnału CVBS, ale gorszej niż RGB. Zwykle jest przesyłany pojedynczym kablem czterożyłowym, w którym sygnał obrazu czarnego-białego (luminacja) jest oddzielony od sygnału obrazu kolorowego (chrominancja).
- RGB – Sygnał stosowany do przesyłania sygnału telewizyjnego o jakości obrazu DVD. Jakością przewyższa sygnały SVHS i CVBS.
- AC-3 - format kompresji cyfrowego audio opracowany przez Dolby Laboratories do transmisji najwyższej jakości fonii kanału cyfrowego w Dolby Digital 5.1. Odbiornik cyfrowy może mieć dwa różne wyjścia AC-3 - optyczne lub coaxial(RCA).
- S/PDIF - skrót z ang. Sony/Philips Digital InterFace; standard dla cyfrowej transmisji audio między odbiornikiem cyfrowym, a wzmacniaczem audio; sygnał podawany jest z odbiornika na gniazdo S/PDIF (zwykle optyczne, ale także RCA)
- ADR - skrót z ang. Astra Digital Radio; cyfrowe radio w MPEG-1/Layer 2, które było nadawane z satelitów Astra.
- MPEG - skrót z ang. Moving Picture Experts Group - działająca po auspicjami ISO (International Standards Organization) i IEC (International Electro-Technical) grupa robocza pracująca od 1991r. na standardami kodowania obrazu i dźwięku dla potrzeb mediów elektronicznych. Do tej pory powstały cztery standardy MPEG:
- MPEG-1 - kompresja ruchomych obrazów i fonii przy szybkości przesyłania 1.5Mb/s (standard z jakością VHS),
- MPEG-2 - aktualnie najbardziej powszechna kompresja ruchomych obrazów i fonii w transmisjach cyfrowych; najczęściej stosowana, ale posiadająca już ograniczenia przy dużych prędkościach lub przy HDTV.
- MPEG-3 - pierwotnie kompresja planowana dla HDTV, później została połączona z MPEG-2 i zaniechana.
- MPEG-4 - kompresja bardziej wydajna, która w 2006/2007 roku zastąpi MPEG-2, a pozwoli na transmisję większej liczby kanałów z lepszą jakością dla HDTV i DVB-T.